Organizm człowieka do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje określonych substancji odżywczych w odpowiednim stężeniu. Stężenie to jest zależne od tego, czy jesteśmy zdrowi, czy też chorujemy. W drugim przypadku jego przywrócenie do pierwotnego stanu (lub dopasowanie go do obecnych potrzeb pacjenta) jest niezwykle ważne dla polepszenia jego samopoczucia i wspomagania leczenia. Gałąź medycyny koncentrująca się na takich działaniach nazywana jest medycyną ortomolekularną. Na czym jednak one polegają? Co konkretnie określa się tym mianem?
Medycyna ortomolekularna – historia
Źródeł medycyny ortomolekularnej należy szukać w pracach doktora Linusa Paulinga – dwukrotnego laureata Nagrody Nobla. Na podstawie swoich badań, naukowiec doszedł do wniosku, że w organizmie chorych zmienia się poziom kluczowych dla jego funkcjonowania składników. Według Paulinga, by powrócić do pełni zdrowia pacjent musi uzupełnić te niedobory. Medycyna ortomolekularna skupia się na badaniu oddziaływania na siebie poszczególnych substancji odżywczych, ich znaczenia dla naszego zdrowia, a także procesach ich przyswajania przez organizm.
Medycyna ortomolekularna – najważniejsze substancje
Które jednak składniki są z punktu widzenia medycyny ortomolekularnej szczególnie ważne? Oczywiście te, które mają kluczowe znaczenie dla właściwego funkcjonowania organizmu. Są to przede wszystkim witaminy, minerały, pierwiastki śladowe, zdrowe tłuszcze, wszelkiego rodzaju substancje dostarczane wraz z pokarmami roślinnymi, złożone węglowodany, aminokwasy, pro i prebiotyki oraz enzymy proteolityczne. Spośród tych składników pokarmowych najważniejsze są te, których ludzki organizm nie syntetyzuje sam.